É já tarde na noite
Já é tarde
na noite
e a praia
está deserta.
Quebra-se o
mar
Contra as
rochas.
Um ar
cálido,
espesso de
salitre
e de
recordações,
banha-me a
cabeça.
Fecho os
olhos.
Inalo.
Deixo-me
levar.
E penso
logo,
como quase
sempre
quando me
acontecem estas coisas,
em Proust.
Mas eu
nunca li
Proust.
Que
importa.
A vida é
bela.
Quem
precisa
de Proust.
Roger Wolfe, 1996.
Nenhum comentário:
Postar um comentário